Zweet en tranen

"Mama, heb jij ook in je bed geplast?"

Nee, gelukkig niet, maar ik zweet me 's nachts wel te pletter. Badend in het zweet word ik 's ochtends wakker en dit komt vast niet alleen door het zomerse weer...

Tranen zijn er al genoeg gevloeid en ik werk me nog meer in het zweet; mijn huis is opgeruimd, de was is gedaan, mijn tuin is om door een ringetje te halen. Ik zou ook kunnen proberen om te genieten dat het zweet eindelijk uitbreekte door de opgelopen temperatuur en het zonnetje. Maar het is niet hetzelfde, ik ben niet 'vrij' om van het weer te genieten. Vanmiddag haal ik Esmee van school en gaan we toch een poging om te genieten ondernemen. We nemen broodjes, drinken en salades mee naar de Asterdplas, in gezelschap van onze vriendjes en vriendinnetjes gaat het vast lukken.

Het gezegde is 'bloed, zweet en tranen'. Ik wil ook BLOED zien. Ik wil het gevecht aan! Het wachten maakt me rusteloos, het is alsof ik zo weinig aan het doen ben tegen die k-ziekte.