Hulp vraag

Vragen om hulp vind ik lastig. Ik dop graag mijn eigen boontjes en vind het veel stoerder om te zeggen dat ik alles onder controle heb. 

Maar ik heb het nog niet voorelkaar; de opvang voor Esmee tijdens mijn herstel. Wat ik wil, dat weet ik wel. Samen thuis in Breda en Esmee normaal naar school. 

Ik heb al tal van instanties gesproken. Hulp is er wel voor mijzelf als dat nodig is. De beperkingen voor mezelf zijn dat ik niet mag tillen (boodschappen), bukken (vaatwasser), stofzuigen etc. De WMO/ gemeente zal hierin mogelijk een oplossing kunnen gaan bieden, daar kom ik waarschijnlijk wel in aanmerking voor hulp in het huishouden.

De vraag om ondersteuning voor Esmee is lastiger. Het heeft allemaal met een ciz-indicatie te maken, die wordt afgegeven op de persoon en niet op de situatie. Er lopen nu lijntjes naar de gemeente, de thuiszorg, cjg en diverse vrijwilligers-organisaties. Gister is de wijkverpleegkundige bij me langs geweest en zij pakt een groot stuk regie van me over. Zij kent de mensen die bij de instanties horen, haar lijnen zijn vele malen korter.

Ik heb om hulp gevraagd tijdens de 'piekuren'. 's Ochtend met opstaan en naar schoolbrengen, 's avonds met eten, wassen en naar bed brengen. Het lastige is dat ik niet weet wat ik wel en niet zelf kan betekenen voor Esmee. In mijn hoofd denk ik, dat ik ook dan gewoon alles zelf kan. Maar stel dat het niet zo is, dan moet alles wel zo normaal mogelijk doorlopen.

Inmiddels heb ik een globale planning gemaakt. Hulp van instanties ga ik niet krijgen. Gelukkig zijn er altijd nog vrienden en familie!