Transfusie 2

Sinds de vorige update is er weer een hoop gebeurd. Ook leuke dingen gelukkig. Ik ben bijvoorbeeld weer eens een bakkie koffie gaan doen bij Oxyma in Rotterdam. Ik zei toen wel heel stoer dat als ik me zo goed zou blijven voelen ik wel weer vaker mijn gezicht zou laten zien. Maar dat kan ik helaas niet helemaal waarmaken.

Mijn rechter heup werkt niet helemaal mee. Of beter werkt helemaal niet mee. Woensdag 16 november heb ik er zelfs mee op de eerste hulp gezeten. Dat is een plek waar je echt niet voor de lol komt. Je geduld wordt er gigantisch op de proef gesteld. Vier dokters, een rontgen foto en 5,5 uur later kwam men tot de conclusie dat het niet gebroken of iets neurologisch was. Maar wat dan wel? Ik weet het nog niet, maar de Fentoline (morfine) pleisters die ik heb meegekregen maken het allemaal weer draaglijk.

Ik ben inmiddels ingecheckt bij het revalidatiecentrum. Daar ga ik dinsdag- en vrijdagochtend met een clubje gelijk gestemden, aan de slag om mijn conditie weer op pijl te krijgen. Het is gelukkig geen klaagzang want dan zou ik meteen weer uitchecken.

Verder heb ik bij Esmee in de klas mogen helpen bij het schoolontbijt. Leuk om een keer de dynamiek in de klas te ervaren. Al vind ik het niet leuk om te zien dat leerlingen van 7 'Truth or dare' met elkaar spelen. Mijn eigen ontbijt wordt steeds vloeibaarder. Door de ontstekingen in mijn mond is een boterham steeds moeilijk weg te krijgen.

Een hoop mensen zijn een jaartje ouder geworden afgelopen periode, hier en daar hebben we een feestje bijgewoond. Ook het aankomende feest van Sinterklaas gaat niet aan ons voorbij. Er wordt hier volop geknutseld en gezongen. Esmee heeft de Sint al een hand gegeven bij de intocht maar het echte feest komt aanstaande zaterdag bij Oxyma, we hebben er zin in.

Controles, belafspraken en bloedpriksessies zorgen dat ik nog regelmaitg m'n huis uitkom. Zo mag ik vandaag weer een dagje in het ziekenhuis vertoeven omdat ik 2 zakken nieuw bloed krijg, transfusie nummer 2. Mijn Hb van 3,8 is echt te laag. Ik hoop dat ik hierdoor dit weekend weer lekker wat extra energie heb.

Al met al gaat deze route over hobbels en word ik iets te vaak in het ziekenhuis verwacht. Maar we redden ons nog en houden vol.