Onwetend, onbezonnen en onbezorgd.

Een tijdje niet geschreven op dit blog. Er zijn volgers die zich al begonnen af te vragen of het wel goed met me gaat. Ja, het gaat goed met me.

Ik ben nog steeds bezig met de chemo’s, inmiddels de 3^e kuur. Na deze kuur wordt gekeken of deze behandeling echt effectief is. Afgelopen vrijdag heb ik de MRI scan gehad, voor volgende week maandag staat de CT scan op de agenda. Woensdag 5 februari komen dan weer de uitslagen.

Sinds januari ben ik begonnen met 2 halve dagen te werken. Op zondag spin ik weer een rondje mee in de sportschool. Het lijkt weer enigszins op een ‘normaal’ leven. Weekendjes weg en korte vakanties zijn ook weer ingepland. We gaan er gewoon vanuit dat ze door kunnen gaan, en zo niet, dan zien we dat dan wel.

Ik schrijf al, het lijkt weer een ‘normaal’ leven. Toch blijft het zo onwerkelijk allemaal. Niemand weet hoelang ie te leven heeft, maar maakt zich er geen zorgen over. Sinds ik weet dat het bij mij waarschijnlijk minder lang dan gemiddeld zal zijn, maak ik me er heel veel zorgen over. Had ik het dan beter helemaal niet kunnen weten? Tja, heeft geen zin me dit af te vragen, ik kan het toch niet terugdraaien. Al zou ik er wel wat voor over hebben om onwetend, onbezonnen en onbezorgd te zijn...