Het echte leven begint nu.

Dat er nu een etiketje met 'ongeneeslijk ziek' op me geplakt zit, maakt mij geen ander persoon. Ik ben nog steeds zoals ik ben. Ik lees al jullie berichtjes en dat doet me goed, maar ik wil toch ook vooral aangeven dat ik er nog gewoon ben. Ik voel me niet zo ziek als de doktoren zeggen dat ik ben. Mijn leven is echt nog niet over, in tegendeel ik denk dat het echte LEVEN nu pas begint. Juist omdat ik me er nu bewust van ben dat het op enig moment gaat stoppen.

Ik stel voor dat vanaf nu het leven wordt gevierd en dat jullie allemaal met me mee feesten!