Een jaar verder

Morgen is het precies een jaar geleden dat ik de eerste onderzoeken kreeg en de uitslag kanker. Al een jaar is er weer voorbij…

De wereld heeft op zijn kop gestaan. Wat een hoop ellende, wat een verdriet, wat een gevoel van onrecht en oneerlijkheid. Wat zijn er ineens een hoop confrontaties met het eindig zijn van dit leven. 

Maar gelukkig ook; wat een liefde, wat een vriendschappen, wat een warmte, medeleven en betrokkenheid. Ik voel me ontzettend rijk met de mensen om heen en alles wat naar me toe is gekomen. De intensiteit en het gevoel van leven en genieten is veranderd, ten goede!

Een jaar verder en hier en daar heb ik wat ingeleverd, zijn er ongemakken en frustraties maar in grote lijnen is mijn leven echt wel goed. Ik doe mijn best er echt alles uit te halen.

Bij Esmee ligt uiteraard mijn grootste zorg en verdriet. Maar zij is mijn grootste liefde en mijn allerbeste medicijn. Door haar en voor haar kan ik alles. Wat ben ik blij en dankbaar voor onze tijd samen. Ik ben er van overtuigd; de meest overwinnende kracht is echt LIEFDE!